Weet u nog

Niet voor het eerst moeten we voor een ongemakkelijk doch belangrijk gesprek zijn bij: Bar Laat Eva Goedemorgen Nederland Carrie op Vrijdag De Sociëteit De Politieke Vrijdag Tijs van den Brink op zaterdagavond VI. Sinds 7 oktober zijn er eigenlijk drie kampen, en op de een of andere manier zitten die bij de NPO zelden met elkaar aan tafel. Je hebt: de Derksens, die gelijk na het jihadistische bloedbad riepen dat 'de Joden het ook wel een beetje aan zichzelf te danken hebben', en in de dagen daarna in één moeite door gingen naar 'genocide' (eigenlijk al voor er überhaupt een tegenreactie was geweest). Daartegenover twee kampen die Israël wel een warm hart toedragen: de Netanyisten en de proportionalisten (betekenis mag u helemaal zelf invullen). Ongemakkelijk, gekmakend, maar desalniettemin boeiend gesprek dat beslist het kijken waard is.

Voor een thuispubliek ontspant ook 's werelds meest belegerde leider

De Hebreeuwse Hamer - aan het roer van dat ene land dat wel weigert de bevolking uit te leveren aan de islam - blikt terug en vooruit. Begint z'n verhaal bij de drie pan-Arabische vernietigingsoorlogen, merkt even op dat ze niet de Belgen in de Congo zijn, maar joden in Judea [fact check: waar], en beweegt langzaam richting het heden. Paar opmerkelijke zaken uit de voordracht van drie kwartier bij het Jewish News Syndicate (wiki): Israëlische straaljagers zouden een Iraanse luchtmobiele brigade in de lucht verhinderd hebben Assad te komen redden, en Netanyahu was "onder de indruk van Nasrallah" omdat hij meer invloed had op Iran, dan Iran op hem. Dat maakte Nasrallah in Israëlische ogen "de As van de As van het verzet", en dat was zijn doodsvonnis.

Niet fijn om te zien, wel belangrijk om naar te kijken

Wat Yarden Bibas is overkomen, zou niemand ooit moeten overkomen. Of nu ja, overkomen - het werd hem aangedaan. Op 7 oktober 2023 gijzelde Hamas hem en zijn gezin - echtgenote Shiri, zoons Ariel (destijds 4) en Kfir (destijds 9 maanden). Yarden is inmiddels terug, maar zonder hen: Hamas vermoordde zijn vrouw en kinderen (en vertelde hem ten onrechte dat de IDF hier verantwoordelijk voor was). Alsof het aller-, allerergste niet nog erger kon, gijzelde Hamas op 7 oktober ook Yardens beste vriend, en zit die tot de dag van vandaag ergens onder de grond in Gaza. Hartverscheurend segment uit het Amerikaanse 60 minutes van gisteren, waarin hij over dit alles vertelt, en een oproep doet aan president Trump.

490 dagen sinds 7 oktober.

Sta vandaag even stil bij de drieënhalfjarige Almog Levy. Almog was één op 7 oktober en heeft zijn ouders sindsdien niet meer gezien; Hamas vermoordde zijn moeder en sleurde zijn vader mee naar de hellenkrochten van Gaza. Het knaapje schijnt nog steeds naar zijn ouders te vragen, wat knap is, het geheugen is op die leeftijd nog weinig waard. 

De nachtmerrie is niet voorbij, gaat nooit voorbij, moeder Eynav Levy komt nooit meer terug. Maar: vandaag worden Or en Almog Levy herenigd. Sta er even bij stil.

Verder komen vandaag vrij: Eli Sharabi, 52, en Ohad Ben Ami, 56. Hamas heeft weer een luguber spektakel in petto en heeft voor de gelegenheid een spandoek met 'Total victory' opgehangen. 

Livebeelden hier.

Update Zie foto's hieronder, voormalig gijzelaars uitgemergeld, -gehongerd en -geput.

+ ook nog eens vijf Thaise gijzelaars, want daar namen de beroepsluguberaars van Hamas er ook nog een sloot van mee op 7 oktober

Vandaag komen vrij: Arbel Yehud (v, 29), Agam Berger (v, 20), en Gadi Moses (m, 80). Die laatste had de afgelopen 481 dagen natuurlijk lekker ergens op een veranda moeten zitten of bingo moeten spelen met generatiegenoten, maar het werd de door Hamas en hun makkers van Islamitische Jihad gecreëerde hel op aarde. Jihadistische clubjes zouden natuurlijk geen jihadistische clubjes zijn als ze niet iedere laatste seconde zouden benutten om hun sadisme bot te vieren, dus zo geschiedde (zie beelden van Agam Berger hieronder, de eerste die aan het Rode Kruis is overgedragen, en die nog even een podium werd opgetrokken om vrolijk naar de mensen te zwaaien ook). 

Live meekijken bv op de BBC.

Kijk aan

Zo dan. Eerder deze week schreven wij alhier over een game die te downloaden is via Steam waarvan de inhoud onze wenkbrauwen nogal deed fronsen. Third-person-shooter Fursan al-Aqsa: The Knights of the Al-Aqsa Mosque is een Hamas-verheerlijkend spel waarin je als "Palestijnse vrijheidsstrijder" op bloederige wijze Israëli's moet afknallen, waarvan de meest recente update bovendien letterlijk is gebaseerd op de gruwelijkheden van 7 oktober. De game is in het Verenigd Koninkrijk verboden en ook in Australië en Duitsland niet te krijgen, maar in de Nederlandse online Steam-schappen was het nog gewoon te krijgen. WAS, inderdaad. Op dit moment duikt het spel nog wel op bij zoekresultaten, maar verschijnt na de klik de boodschap "dit item is op dit moment niet beschikbaar in jouw regio".

Minister van Justitie en Veiligheid David van Weel kondigde gisteravond aan zich over het spel en de verspreiding ervan te gaan buigen, nadat de T. er ook over schreef (en ons netjes credits gaf waarvoor dank xx, red.). Het verdwijnen van de game betekent ofwel dat het balletje snel is gaan rollen door handelen van de minister, of dat Steam zelf besloot het grote gezeik voor te zijn en de game in de ban te doen. Wie zich écht graag op de fictieve jihad wil storten kan toevlucht zoeken bij een andere (GRATIS) game: Toofan Al-aqsa.

Nederland bekent kleur

Dit topic had kunnen gaan over dat Rachida Azough (tevens columnist) zich in De Groene Amsterdammer wel opwindt over hoe die ene video met Maccabi-supporters werd getoond als zouden het Jodenjagers zijn, maar zwijgt over video van een 'in elkaar geslagen taxichauffeur' die een video waarin taxichauffeurs een Israëli aanvielen bleek te zijn. Dit topic had kunnen gaan over hoe Rachida Azough het in De Groene Amsterdammer wel erg vindt dat het woord 'Jodenjacht' is gebruikt door autoriteiten, maar niet door de daders (zie: deze app die al vóór donderdagnacht op GeenStijl.nl stond). Dit topic had kunnen gaan over hoe Rachida Azough in De Groene Amsterdammer het feit negeert dat er van tevoren wel degelijk aandacht was voor de hooligans van Maccabi Tel Aviv, maar dat hun misdragingen in het niet vielen bij de afschuwelijke 'reactie' daarop. Dit topic had kunnen gaan over dat Rachida Azough zich in De Groene Amsterdammer voegt bij al die onafhankelijk scherpe unieke denkers die na smerig en angstaanjagend geweld doen alsof de reactie op smerig en angstaanjagend geweld pas echt gevaarlijk is. Maar, daar gaat dit topic even niet over. Dit topic gaat over twee alinea's tegen het einde van het artikel van Rachida Azough, dat gewoon wordt afgedrukt door De Groene Amsterdammer, tijdschrift voor de 'doorsnee' witte intellectueel die zich zorgen maakt over de polarisatie in Nederland. En in die twee alinea's, daar staat dit:

Alsof er niet gruweldaden genoeg zijn die wel op beeld zijn vastgelegd. Alsof er niet nog steeds meer dan honderd gijzelaars gevangen zijn. Alsof er niet meer dan duizend mensen zijn vermoord. Alsof 7 oktober een verzinsel was van 'de media'. Jazeker, er zijn in de nasleep van de afschuwelijke aanval op 7 oktober verhalen verspreid, die achteraf niet bleken te kloppen, en het is goed dat die verhalen zijn hersteld. Maar de grove schande van 7 oktober zijn niet die verhalen. De grove schande van 7 oktober is wat er wel gebeurd is. En in de nasleep daarvan deze kleine schande: die grove schande proberen goed te praten door een kulverhaal op te hangen over propaganda. Je wordt tegenwoordig voor minder in Vrij Nederland voor Eichmann onfris uitgemaakt.

Het wordt vanzelf weer 4 mei

7 oktober 2023, zoals er ook 7 oktober 2022 was, en 7 oktober 2021 en al die andere 7 oktobers, met vorig jaar op 7 oktober: raketaanval op Israël, Hamas-terroristen over de grens. Omdat we hier op GS onomwonden waar- en werkelijkheid (en videobeelden) laten zien val je met de neus in de boter, in de gruwelijkheden, in de ellende en de waanzin, met vrouwen die bebloed en met omgeknakte benen in pick-ups worden gesmeten, omaatjes die in golfkarretjes door het spookhuis worden geparadeerd, geliefden die uit elkaar worden getrokken en door lachengierenbrullende beesten naar de hel worden vervoerd, raketwerpers door voorruiten van nietsvermoedende automobilisten, kinderen die overhoop worden geschoten, feestgangers die zo erg worden toegetakeld dat het vluchthok wel lijkt op een pan pastasaus, doodsbange mensen die in en uit Dixi's worden geschoten, smekende meiden die in koelen bloede worden geëxecuteerd en dat zijn dan nog maar de 'normale' verhalen. Vrouwen verkracht en verminkt, onthoofdingen, brandstichtingen met vernietigend resultaat, een kwispelende hond (!) die zonder pardon wordt afgeknald, jubelende en Allah prijzende terroristen sleurend en sjorrend met soldatenlichamen, alsof het vuilniszakken zijn.

En nu, een jaar verder, gaan de volgevreten natuurwijngrieten aangespoord door Antifa-engbekken en andersoortig gajes de stationnetjes in vóór Hamas. Figuren die zijn opgegroeid in Amsterdam-Zuid, of daar in ieder geval wonen, lekker veilig, en géén idee hebben hoe het is om te wonen tussen landen met milities waarbij een van de belangrijkste doelen toch is: joden afmaken. 80 jaar lang knikten we plechtig Nie Wieder, en nu zitten we in deze maffe maatschappijcultus waarin UvA-studentjes liedjes zingen over joden, deze joden zich hartstikke onveilig voelen in eigen stad, allerlei randfiguren op pleinen en stations staan te toeteren dat 7 oktober helemaal niet zo erg was én in het allerduisterste hoekje van de hel zit klimaatactivistisch LHBTI-links From the River to the Sea salonfähig te maken, steeds ietsje meer en steeds ietsje verder, als het even kan in een column in de Volkskrant - grappig genoeg zijn dat precies de lui die in die islamitische doodscultus als eerste van het dak gestraald worden. 

7 oktober, de reacties. Hebben we nog een beetje fatsoen hiero? Nou, we hebben de lijder van Hezbollah Nederland, Stephan van Baarle, die heel dapper (reacties uit) schrijft: "Vandaag hekel ik het wegkijken van de Israëlische oorlogsmisdaden in de politiek." Nee lul, niet vandaag. We hebben Frans Timmermans, die twee tweetjes normaal doet en dan drie tweetjes decorum verliest: JA MAARRRRRR ISRAËL IS OOK WEL ÉRG STOM. Rob Jetten, die in een door zijn mediateam zorgvuldig uitgedacht stukje politieke prietpraat zieltjes probeert te winnen op LinkedIn (!). We zijn een beschaafde maatschappij, een gaaf land, goed volk en weldenkende mensen, maar het vernislaagje is (zelfs vandaag) wel heel erg dun - van de UvA-grietjes, tot deze politici, tot cartoonisten, tot media, tot de stad, tot de wijk, tot "mensenrechtenorganisaties", tot burgemeesters, tot wandelaars, tot televisiesterren. Want ja. "De joden hebben er wel een beetje om gevraagd."

jaar later

Het begon in Liveblog I op zaterdag 7 oktober om 06:55. In welke het eindigt? Wie zal het zeggen. Hamas' gehele door Iran betaalde orgie van geweld ziet u hier. En sindsdien lijkt het leven daar voor niemand - Israeli en Palestijn - nog op 6 oktober. Ook voor joden in het Westen niet. Maar laten we, zelfs vandaag, ook niet blind zijn voor het soms ondraaglijke leed aan Palestijnse zijde. Is die laatste zin een makkelijke boodschap? Nee, en daarom staat-ie er, met specifiek die hyperlink.

Het is wel wat het is

Je moet natuurlijk een flinke plaat voor je kop hebben als je het in je bolle harses haalt om uitgerekend op 7 oktober tegen Israël te gaan demonstreren - of je hebt thuis naast je op de bank een of andere totaaldrol die je geen enkele morele en ethische weerstand geeft waardoor je denkt dat je vecht voor de goede zaak, of je zit zó met je kop vast in het konijnenhol dat er geen uitgang meer is, of je bent gewoon knettergek. 8 oktober, weer een dag enzo. Pure provocatie van totale clowns: voor een deel beroepsquerulanten, rare extreemlinkse figuren, krakers, ongedouchte Spanjolen en voor een deel UvA-grieten die tussen het drinken van natuurwijn door iets te veel geloven in de flyers van GroenLinks. Havermelk-antisemitisme. Er is ook NIKS te winnen, maar alles te verliezen: sympathie, begrip. Het doet niemand goed, behalve de egootjes van de schreeuwers zelf: goh nou kijk eens ons dapper deugen. Applaus hoor. Enfin, nu moet DILAN YESILGÖZ van de vvd (!) ons gaan uitleggen waaróm die schrale lui uitgerekend op 7 oktober in die stationsgebouwen gaan blèren. Antisemitisme. "Het is wel wat het is. Laten we eerlijk zijn." En de NS stond erbij. En de NS keek ernaar. En de trein vertrok naar het oosten.